Dziewczynka z gazetami

Przecież wiesz jak wygląda róg ulicy
jak za miejską mgłą murów gzymsy
ocierają się o ludzkie twarze
przyjacielu pamiętasz ten ranek
jeszcze słońce poniżej dachów
a ona już stała
głowę podniósłwszy
jej oczy płynęły
po niezaludnionych uliczkach
jeszcze nie zdążyła poprawić włosów
jeszcze nie zamieniła się w radość
pustka
nikt nie przechodzi
nikogo nie interesują nowe ze świata wiadomości
ona stała do wieczora z poranną prasą
w błyskotliwym poblasku wystawowego lustra
zamajaczyła jej oblepiona piegami twarz
pamiętasz przyjacielu
jak stała tam następnego dnia
i tylko sterta gazet rosła ... rosła 

(1978)